Jęczmień jary Komplet

Produkty Zboża Jare Jęczmień jary Komplet

Jęczmień jary Komplet

Jęczmień jary Komplet jest odmianą pastewną o wysokiej odporności na choroby grzybowe, w szczególności na mączniaka prawdziwego (8,1/9), ale również na pozostałe choroby: plamistość siatkowa 8,1/9 czy rynchosporioza 8,2/9. Charakteryzuje się wysoką zawartością białka w ziarnie – 12,3%, co przekłada się na uzyskanie paszy o wysokich wartościach żywieniowych.

Wyróżnia się wysokim wyrównaniem ziarna (96%), wyższym niż odmiany wzorcowe, a także niskim udziałem pośladu. Dodatkowo wysoka MTZ, wynosząca około 52 g, pozwala uzyskać plon bardzo dorodny i podnieść wzrost opłacalności przerobu tej odmiany na paszę.

Plonuje wysoko, powyżej średniej wzorców, co zostało potwierdzone również w latach suchych. Bardzo dobrze adoptuje się do różnych warunków glebowych, przez co może być wysiewana na terenie całego kraju. Rośliny mają około 70 cm z małą skłonności do wylegania.

Cechy szczególne Jęczmienia jarego Komplet:

Wysoki potencjał plonowania.
Bardzo dobre parametry żywieniowe.
Grube i dorodne ziarno.

Dodatkowe informacje

Odo uzupełnienia.

Cechy użytkowo-rolnicze:

typ odmiany

Pastewna C

termin kłoszenia

późny

termin dojrzałości pełnej

późny

wysokość roślin

71 cm

odporność na wyleganie

7,3 b. wysoka

tolerancja na zakwaszanie gleby

średnia

wymagania glebowe

niskie

tolerancja na zakwaszanie gleby

średnia

MTZ

51,4 g

obsada ziaren (szt./m²)

280-320 szt.

Odporność na choroby wg COBORU:

mączniak prawdziwy

bardzo dobra

plamistość siatkowa

7,4 wysoka

rdza jęczmienia

bardzo dobra

rynchosporioza

7,5 wysoka

ciemnobrunatna plamistość

7,9 b. wysoka

Warunki glebowe	Pszenica jest gatunkiem o najwyższych wymaganiach glebowych spośród wszystkich gatunków zbóż, jednak ma pewną tolerancję na jakość gleby. Najlepiej plonuje na stanowiskach żyznych, próchniczych o klasie bonitacyjnej I–III b. Można uprawić na glebach słabszych, ale trzeba liczyć się ze spadkiem plonu oraz większym zużyciem nawozów mineralnych.
Miejsce w płodozmianie	Pszenicę najlepiej siać po roślinach bobowatych, rzepaku oraz burakach cukrowych. Ze względu na przenoszone choroby nie powinno się uprawiać po zbożach, za wyjątkiem odmian tolerancyjnych na uprawę w monokulturze (wysoka odporność na choroby grzybowe).
Nawożenie mineralne	W zależności od zasobności, rodzaju gleby i przedplonu wymaga nawożenia: • fosforem – 70–100 kg P₂O₅/ha • potasem – 80–140 kg K₂O/ha
Nawożenie azotowe	W zależności od przedplonu, żyzności i rodzaju gleby należy zastosować dawkę azotu w granicach 150–180 kg/ha, natomiast przy intensywnej uprawie i na cele konsumpcyjne można zastosować 180–200 kg N/ha. Nawożenie azotowe można zastosować w następujących dawkach: dawka przedsiewna – do 20 kg N/ha na słabszych stanowiskach I dawka w okresie rozpoczęcia wegetacji – 60–90 kg N/ha – wyższe dawki zastosować w przypadku słabo rozkrzewionej pszenicy ozimej II dawka w okresie strzelania w źdźbło – 40–60 kg N/ha III dawka w okresie kłoszenia – 30–40 kg N/ha
	Pamiętać trzeba również o wapnowaniu – najlepiej rośnie na glebach o odczynie pH 6–7. Pszenica bardzo dobrze reaguje na nawożenie dolistne miedzią i manganem. Niedobory tych mikroelementów silnie wypływają na kondycję roślin oraz jakość i wysokość plonu.
Termin siewu i ilość wysiewu	Nasiona przed siewem należy zaprawić preparatami dostępnymi na rynku. Optymalne terminy siewu pszenicy ozimej w Polsce zaczynają się 15 września w północno-wschodniej części kraju, a kończą się 16 października w południowo-zachodniej. Obsada roślin waha się w zależności od odmiany i wynosi od 300 do 450 roślin/m². Ilości wysiewu oscyluje w przedziale 140–170 kg/ha – jest to uzależnione od MTZ, siły kiełkowania i terminu siewu. Dokładną ilość wysiewu można obliczyć przy użyciu kalkulatora, który znajduje się na naszej stronie.

Jęczmień jary Komplet

Jęczmień jary Komplet