Łubin żółty Opal

Produkty Łubin Łubin żółty Opal

Łubin żółty Opal

Opal to odmiana tradycyjna, przeznaczona do uprawy na nasiona i paszę. Jest to roślina bardzo odporna na antraknozę, groźną chorobę infekcyjną, wywoływaną przez grzyby z rodzaju Glomerella cingulata.

W badaniach COBORU w latach 2022–2023 odporność tej odmiany oceniano powyżej 8 w skali 9 stopniowej. Opal jest najsłodszym łubinem żółtym w naszej ofercie z zawartością białka na poziomie 42% i z niskim udziałem włókna surowego. Charakteryzuje go wysoki plon – średnia w badaniach rejestrowych w latach 2022–2023 to 103% wzorca. Jest odmianą niską, około 60 cm i z bardzo wysoką odpornością na wyleganie (ocena 8,5/9). Niska masa tysiąca nasion oscylująca w okolicach około 110 g, powoduje znaczne obniżenie normy wysiewu na hektar.

Bardzo równomiernie dojrzewa i ma niski udział strąków zielonych przed zbiorem, co pozwala ograniczyć straty w plonie.

Cechy szczególne Łubinu żółtego Opal:

Najwyższa odporność na wyleganie.
Najsłodsza odmiana na rynku.
Świetny profil zdrowotnościowy.

Dodatkowe informacje

Odo uzupełnienia.

Cechy użytkowo-rolnicze:

typ odmiany

Pastewna C

termin kłoszenia

wczesny

termin dojrzałości pełnej

średni

wysokość roślin

93 cm

zimotrwałość

odporność na wyleganie

7,4 wysoka

wymagania glebowe

niskie

tolerancja na zakwaszanie gleby

średnia

MTZ

50 g

obsada ziaren (szt./m²)

280-320 szt.

Odporność na choroby wg COBORU:

pleśń śniegowa

bardzo dobra

mączniak prawdziwy

7,4 wysoka

choroby podstawy źdźbła

bardzo dobra

rdza brunatna

7,5 wysoka

rdza żółta

7,9 b. wysoka

DTR

7,2 wysoka

septorioza liści

6,5 dobra

septorioza plew

7,6 dobra

fuzarioza kłosów

6,3 dobra

Parametry jakościowe ziarna

zwartość białka

liczba opadania

wskaźnik sedymentacji SDS

objętość chleba

rozmiękczenie

Warunki glebowe	Pszenica jest gatunkiem o najwyższych wymaganiach glebowych spośród wszystkich gatunków zbóż, jednak ma pewną tolerancję na jakość gleby. Najlepiej plonuje na stanowiskach żyznych, próchniczych o klasie bonitacyjnej I–III b. Można uprawić na glebach słabszych, ale trzeba liczyć się ze spadkiem plonu oraz większym zużyciem nawozów mineralnych.
Miejsce w płodozmianie	Pszenicę najlepiej siać po roślinach bobowatych, rzepaku oraz burakach cukrowych. Ze względu na przenoszone choroby nie powinno się uprawiać po zbożach, za wyjątkiem odmian tolerancyjnych na uprawę w monokulturze (wysoka odporność na choroby grzybowe).
Nawożenie mineralne	W zależności od zasobności, rodzaju gleby i przedplonu wymaga nawożenia: • fosforem – 70–100 kg P₂O₅/ha • potasem – 80–140 kg K₂O/ha
Nawożenie azotowe	W zależności od przedplonu, żyzności i rodzaju gleby należy zastosować dawkę azotu w granicach 150–180 kg/ha, natomiast przy intensywnej uprawie i na cele konsumpcyjne można zastosować 180–200 kg N/ha. Nawożenie azotowe można zastosować w następujących dawkach: dawka przedsiewna – do 20 kg N/ha na słabszych stanowiskach I dawka w okresie rozpoczęcia wegetacji – 60–90 kg N/ha – wyższe dawki zastosować w przypadku słabo rozkrzewionej pszenicy ozimej II dawka w okresie strzelania w źdźbło – 40–60 kg N/ha III dawka w okresie kłoszenia – 30–40 kg N/ha
	Pamiętać trzeba również o wapnowaniu – najlepiej rośnie na glebach o odczynie pH 6–7. Pszenica bardzo dobrze reaguje na nawożenie dolistne miedzią i manganem. Niedobory tych mikroelementów silnie wypływają na kondycję roślin oraz jakość i wysokość plonu.
Termin siewu i ilość wysiewu	Nasiona przed siewem należy zaprawić preparatami dostępnymi na rynku. Optymalne terminy siewu pszenicy ozimej w Polsce zaczynają się 15 września w północno-wschodniej części kraju, a kończą się 16 października w południowo-zachodniej. Obsada roślin waha się w zależności od odmiany i wynosi od 300 do 450 roślin/m². Ilości wysiewu oscyluje w przedziale 140–170 kg/ha – jest to uzależnione od MTZ, siły kiełkowania i terminu siewu. Dokładną ilość wysiewu można obliczyć przy użyciu kalkulatora, który znajduje się na naszej stronie.

Łubin żółty Opal

Łubin żółty Opal